مقارن با پیشرفت هنر ، معماری نیز پیشرفت قابل توجهی کرد.
و ساختمان هایی ساخته شد تا نیاز های بیشتری از انسان ها را برآورده کند.
مانند کلیساها ، زیارتگاها ، بناهای یاد بود ، دادگاه ها ، سالهای نمایش ،
مجتمع های ورزشی ، موزه ها ، بیمارستانها ، مدارس ، دانشگاه و کتابخانه ها .
هر کدام از این فضا ها براساس نیاز خاص انسان ها ساخته شد ،
دسته بندی هایی که نیاز های کاربری انسان ها باعث ایجاد آنها گردید ،
فضاها برای اعمال مذهبی ، کاربری های دولتی یا آموزشی و نیز کاربری هایی که
نیاز های درمانی انسان ها را پاسخ می داد.
شکل و سبک بناهای عمومی علاوه بر داشتن مشخصه کاربری باید سلیقه عمومی جامعه را در بر می گرفت و نشان دهنده نهاد خاص اجتماعی بود .
در بیشتر موارد سنت های فرهنگی منطقه هم در شکل دادن به معماری تاثیر گذار بود ،
این سنت ها تحت تاثیر عوامل ملی ، جغرافیایی ، مذهبی و فکری یک جامعه قرار داشت.
طرح ها و تزئینات معماری که تحت تاثیر عوامل فوق هستند ، دائما در حال تغییر و به روز رسانی هستند .
دانش معماران جامعه از اصول فنی در کنار هنر و استفاده از مواد و مصالح مناسب سهم مهمی از ارائه صحیح معماری دارد .
مقارن با پیشرفت هنر ، معماری نیز پیشرفت قابل توجهی کرد و ساختمان هایی ساخته شد تا نیاز های بیشتری از انسان ها را برآورده کند.
برای مثال منارها مظهر صعود به بالا ، به آسمان و بهشت ،
گنبدها نشان دهنده طبقات مختلف آسمان و بهشتند ،
برج های و دژ های حکومتی نشانه قدرت و استحکام و بازشوها و پنجره ها تلویحا بیان کننده مکانی محفوظ و دنج هستند.
آرشیتکت شخصی است که عملاً دارای تجارب و مهارتهای چشمگیری است و از فروتنی و تواضع برخوردار می باشد .
همچنین دارای حسن سلیقه در طراحی و قادر به تنظیم تناسب بادید کافی دارای دقت عمل و شناخت در مقاومت مصالح باشد.
در کشور عزیزمان ایران معماران به دو گروه تقسیم میشوند :
این دسته معماران در رشته خود به اوج مدارج عالی تحصیلی نائلآمدهاند .
گروهی از این معماران در معماری داخلی و تزئینی مهارت دارند و دسته دوم در معماری بیرونی و محاسبات ساختمان و طراحی اشتغال میورزند .
به معماران تحصیلکرده مهندس هم میگویند که کلمه مهندس به معنای هندسه دان است لذا به این معماران مهندس یا آرشیتکت هم میگویند .
این دسته از آرشیتکت ها کسب تجربه خود را از شاگردی در سنین پایین و نوجوانی شروع نموده ،
پس از آموختن کارهای مربوط به ساختمان شاگردی کارهای بنائی را پیشه خود قرار داده تا با کسب تجربه حدود پنج سال قادر میشوند،
مهارت اجرائی در رشتههای بنائی را به خود اختصاص دهند چون رشته کارهای ساختمانی بسیار وسیع هست لذا لازم است که استادکار یا آرشیتکت،
در تمام رشتههای ساختمانی ضمن دوره آموزش علمی کسب تجربه نماید تا بعد از ۱۰ سال ورزیدگی در کار با نیروی ذوق و شوق، پشتکار ،
تواضع به درجات نسبی هنر خود را بهتدریج به جامعه معرفی نماید.
هنگامیکه استادکار بنا قادر بود یک ساختمان را از ابتدا تا انتها بدون نقص به اتمام برساند میتواند از عنوان معمار یا معماری استفاده نماید.
در زمانهای نهچندان دور که در کشور عزیزمان و کشورهای مشابه دیگر نظیر مصر و مغرب ترکیه و عثمانی غیره مهندس دانشگاه دیده وجود نداشت ،
کارهای ساختمانی به دست معماران حاذق تجربی انجام میگرفت در بعضی از بناها نظیر عالیقاپو ، مسجد امام ، مسجد جامع ،
مسجد شیخ لطفاً الله در اصفهان و هزاران بنادر بقیه نقاط کشور و بقیه کشورها دیده میشود.
طراحی یک معمار فاقد سواد بسیار بااهمیت بوده که در این عصر کمتر یافت میشود با توجه
به اینکه در قدیم واحد اندازهگیری نظیر متر، اینچ و واحد وزن استاندارد وجود نداشت ،
مقیاس معماران از وجب دست ، گام قدمبهقدم و یا ریسمانی که به دور سر یک نفر
میگشت و اندازه این ریسمان یک واحد اندازهگیری برای یک معمار بکار گرفته میشد.
امروزه جای این واحدها را دقیقترین واحدهای اندازهگیری بینالمللی (سانتیمتر ، اینچ ، لیتر ، کیلوگرم و غیره) گرفته است ،
بنای ساختمانها به دست معمار یا معماران قدیم به شرح زیر شروع و خاتمه مییافت که
اکنون نیز با همان فن انجام میپذیرد.
بهمنظور شروع هر بنا ابتدا زمینی را در نظر گرفته سپس اضلاع زمین را مشخص مینمودند ،
میخهای چوبی به طول دو وجب تهیه میشد و بهوسیله چکش در گوشههای زمین کوبیده و ریسمانی به آن متصل ،
و روی آن را گچ خشک یا آهک یا خاکستر یا شیء شبیه آنها که رنگ داشته باشد ریخته و
طراحی خود را در داخل اضلاع با تغییر دادن نقطههای خطوط پیاده مینمودند ،
پس از کنترل اندازهها در گوشه طرحها نقطه نشان زده و میخهای چوبی را محکم کوبیده
سپس ریسمانی به میخهای فرورفته در زمین متصل،
و عمل را به تمام میخهای موجود ارتباط میدادند بعد با یکی از واحدهای اندازهگیری
ذکرشده اندازهها را کنترل نموده و چنانچه تشخیص میدادند ،
نیازی به تغییرات در اندازه و فرم هست میخها را جابجا کرده و ریسمانها را تغییر میدادند
سپس با طنابی که طول آن امکان تغییر نداشته باشد،
بهصورت اختلاف اندازه که در اصطلاح معماری قدیم دویدگی نامیده میشد تشخیص
میدادند میخها را جابهجا میکردند تا روشن شود.
طرح پیاده شده سالم و اضلاع یک اندازه و باهم مساوی و موازی است و دویدگی نیز نداشته
باشد و مورد تأیید مشاوران و همکاران و کارفرما نیز قرارگرفته ،
در خاتمه از همان مواد رنگی روی ریسمانها ریخته و ریسمانها باز میشود و میخهای چوبی برداشته میشود.
در این هنگام قسمتهایی که نیاز به خاکبرداری برای احداث تأسیساتی چون طبقات زیرزمین و منابع ، خزانه و انبار و غیره دارد برای اجرا آماده میگردد .
همچنین جاهایی پی و ریشه دیوارها پیکنی شده ،
خاکبرداری شده تا اندازه ایی عمیق میشود که به زمین یکروی مقاوم برسد و چنانچه لجن
یا باتلاق یا سنگهای آهکی و غیره در زمین دیده شود برداشته ،
بهمحض اینکه تشخیص دادهشده پیکنی کاملاً به قشر بادوام زمین در مقابل فشار وارده
رسیده است پیها را به یکدیگر متصل و برای شالودهریزی آماده میگردد،
اندازه این عمل اکنون بهوسیله واحد متر یا اینچ انجام میگیرد .شایانذکر است که
شالودهریزی به سبک قدیم در این دوره زمانی نیز مرسوم هست.
صنعت ساختمان یا بنا سازه ای است که برای سکونت و به عنوان سرپناه یا برای کار ساخته می شود که محیط را به دو بخش درون و بیرون تقسیم می کند.
در معنای کلی هر سازه ای را می توان ساختمان نامید.
منظور از ساختمان، بناهای ساخته شده با مصالح بنایی همچون سیمان، آجر، گچ، آهن و… می باشد.
برخی از ساختمان ها را از نظر بلندی که دارند طبقه بندی می کنند
مثلا به ساختمان هایی که بلندی آنها از اندازه مشخصی بیشتر باشد، ساختمان بلند مرتبه می گویند.
جالب است بدانید طبق مصوبه سال 1377 شورای عالی شهرسازی و معماری در ایران
به ساختمان هایی که بالاتر از شش طبقه باشند ساختمان بلند مرتبه می گویند.
همچنین به ساختمان های بسیار بلند برج یا آسمان خراش گفته می شود
و به ساختمان های بزرگ با ارزش قدیمی بیشتر، عمارت می گویند.
[caption id="attachment_1121" align="aligncenter" width="645"] صنعت ساختمان سازی چیست؟[/caption]
ساختمان ها بر اساس اهمیت و کاربرد به چهار گروه اصلی تقسیم بندی می شوند که عبارت اند از:
الف) آن دسته از ساختمان هایی که خرابی ناشی از آن موجب تلفات جانی و مالی
زیادی می شود مثل فروشگاه های بزرگ، مدارس، سینماها و… .
ب) آن دسته از ساختمان هایی که باعث از دست رفتن ثروت ملی می شوند
مثل مراکز نگهداری اسناد و مدارک ملی، موزه ها و… .
ج) آن دسته از ساختمان هایی که موجب آتش سوزی و آلودگی محیط زیست می شوند مثل مراکز سوخت رسانی، پالایشگاه ها و… .
در لغت «وکیل» کسی است که از طرف شخص دیگری – اعم از حقوقی یا حقیقی – به موجب عقد وکالت برای انجام کاری مأمور میشود.
اگر شما به حوزه حقوق و قانون علاقه مندید و دنبال شغل چالشی و پر مسئولیت می باشید، این شغل مناسب شماست.
وکلا به مشتریان خود مشاوره حقوقی وکیل داده و در برخی موارد به عنوان نماینده آنها عمل می کنند.
این مشتریان می توانند افراد، گروهی از افراد و یا شرکت ها و اشخاص حقوقی باشند.
برای انجام این شغل باید تحصیلات و تجربه کافی کسب کنید.
شما باید مهارت های سخنوری و نوشتاری در حد عالی داشته باشید.
همچنین داشتن توان تجزیه و تحلیل میزان زیادی از اطلاعات،
اعتماد به نفس زیاد و توان تحمل فشار کاری زیاد از لازمه های انجام درست این شغل است.
یک وکیل وابسته به اینکه به صورت شخصی کار می کند
یا استخدام شرکت یا سازمان خاصی است دارای ساعات کاری متفاوتی است.
اگر به صورت شخصی در دفتر وکالت خودتان کار می کنید پس ساعت کاری شما کاملا منعطف است
و تنها در زمان هایی که وقت ملاقات داده اید به دفتر کار خود مراجعه می کنید.
اما اگر کارفرما دارید باید نظر و خواسته او را هم برای زمان کارتان درنظر بگیرید.
در برخی موارد باید همیشه در دسترس باشید حتی در شب ها و تعطیلات.
محل کارتان معمولا در دفتر کار و دادگاه است ولی در برخی موارد با توجه به نوع پرونده کاری نیاز به مسافرت کاری برای ملاقات با موکلان و یا تهیه شواهد و مدارک دارید.
اگر در زمینه حقوق جزا فعالیت می کنید، زمان بیشتری از کار شما در دادگاه خواهد بود.
در حال حاضر شغل وکالت نیز مثل خیلی از شغل های دیگر به صورت کاملا تخصصی درآمده است.
تخصص برخی از وکلا در پرونده های مربوط به ملک و زمین و تخصص برخی دیگر در مسایل خانوادگی است.
همچنین بعضی از وکلا در حوزه حقوق تجارت فعالیت می کنند و در قوانین تجاری داخلی و بین المللی تسلط دارند.
کار شما می تواند در حوزه های زیر باشد :
در تعریف مشاوره باید گفت که مشاوره فرآیندی تخصصی بین مراجع و مشاور است
که از طریق آن مراجع با کمک مشاور به بررسی و تحلیل مشکلش اقدام میکند،
بر نکات ناشناخته شخصیت خود آگاهی مییابد، بر اثر تعامل و رابطه مشاورهای با مشاور،
به جستجوی راه حل برای مشکلاتش میپردازد.
مشاوره جریان فعال و پویایی بین مراجع و مشاور است که از طریق آن مراجع نحوه برقراری ارتباط با دیگران را میآموزد؛
شیوههای معقول برای ارضای نیازهایش را یاد میگیرد؛
احساسات ناشناختهاش را میشناسد؛ اطلاعات وسیع و عمیقی درباره خویشتن به دست میآورد و پس از شناخت اهداف زندگی، چگونگی رسیدن به آنها را معین میسازد.
از این دیدگاه، اعتقادات و نگرشها و رفتار و در نهایت شیوه زندگی فرد از طریق مشاوره دگرگون میشود.
مشاوره به معنی همکاری کردن و رأی و نظر دیگری را در انجام کاری خواستن است.
مشاور جریانی است که در آن وجود ارتباط خاص بین مراجع و مشاور ضرورت دارد.
مراجع معمولاً با مسئله و مشکلی عاطفی مواجه است و مشاور در ارائه راه حل برای مشکلات عاطفی تخصص دارد.
مشاور از طریق برقراری رابطه مشاورهای، به مراجع کمک میکند تا راهحلی برای مشکلش پیدا کند.
مشاور یکی از خدمات راهنمایی به شمار میرود و ارائه اطلاعات صرف و پند دادن و تلقین عقاید مشاور محسوب نمیشود؛
زیرا در این موارد ارتباط مشاورهای که لازمه درمان است وجود ندارد و مشاور صرفاً افکار و عقایدش را برای دیگری بیان میکند.
از طریق مشاوره مشکلات کنشی نسبتاً سطحی مراجع که خود در اثر یادگیری پدید آمدهاند،
درمان میشوند. از طریق مشاوره،
سازش مراجع با خود و دیگران و نیز مسئولیتپذیری و بلوغ عاطفی وی افزایش مییابد.
مشاوره رابطهای آموزشی بین مراجع و مشاور است که در آن بر یادگیری تأکید میشود.
در این تعریف، مشاور میکوشد تا با بهرهگیری از صلاحیتهای علمی و تجارب شغلی خود،
مراجع را در شناخت امکانات و کسب بینش بیشتر در جهت حل مشکلاتش یاری دهد.
مشاوره رابطه یاریدهندهای است که مراجع پس از شناخت خصوصیات خویش، در نهایت تصمیمگیری معقول و مناسب را یاد میگیرد.